Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Άντε, να φεύγουμε από τις πόλεις σιγά-σιγά...


Στις πόλεις ρε φίλε, δε ζεις. Επιβιώνεις.

Αντικρίζεις γύρω σου εκατομμύρια ανθρώπους τόσο βαρετούς, τόσο μίζερους και τόσο "παραιτημένους" από τη ζωή, που καταλήγεις να στρέφεις το βλέμμα σου στα φριχτά, πανομοιότυπα κτήρια και να σκέφτεσαι πως είναι σαν να μην τέλειωσε ποτέ η κατασκευή τους, πως δεν είναι δυνατόν να εργάζονται τόσοι άνθρωποι (αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, εργάτες κ.λπ) για τόσους μήνες και στο τέλος να βγαίνει αυτή η μπούρδα, ενώ το σπίτι του παππού σου στο χωριό το έφτιαξε ο ίδιος μαζί με τον μπαμπά του, το θείο του και ένα φίλο τους που "ήξερε" και είναι 10 φορές πιο ωραίο.

Σκέφτεσαι πόσο καλύτερα περνούν τα παιδιά στο προαύλιο της εκκλησίας του χωριού παίζοντας ποδόσφαιρο και αυτοσχέδια παιχνίδια και πόσο χάλια περνούν στα σπίτια τους στις πόλεις με το playstation, στο mall, στο allou fan park, και στο Λαγονήσι που είναι το εξοχικό τους.

Σκέφτεσαι πόσο καλύτερα περνούν οι έφηβοι κάτω από τους πλατάνους και πόσο τους ζηλεύουν αυτοί που πάνε κάθε Σάββατο στα club, ξεκινάνε μπάφο από τα 14 γιατί οι "φίλοι" τους δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον, βλέπουν "How to kiss a girl for first time" βίντεο στο youtube και παίζουν lol και wow.

Πόσο καλύτερα περνούν οι παππούδες στο καφενείο του χωριού, σε σχέση με αυτούς στις πόλεις, που κάθονται κλεισμένοι στο σπίτι και γκρινιάζουν για τη σύνταξή τους, βρίζουν τους πολιτικούς, βλέπουν Τατιάνα και dancing with the stars και περιμένουν να ξεκινήσει κάποιο καλό τούρκικο για να τους βελτιώσει την καθημερινότητα.

Ε, λοιπόν, επειδή έχω την εντύπωση πως μπορώ να γράψω άλλα δέκα εκατομμύρια κείμενα με ψιλο-παρόμοιο θέμα και επειδή δε θέλω να φτάσω 55 χρονών μάνατζερ πολυεθνικής με σακάκι το πρωί και γυμνός στα μπουρδέλα το βράδυ να γεμίζω το χρόνο μου για να μη μου μένει καιρός να σκεφτώ πως ίσως κάνω κάτι -πολύ- λάθος, λέω να φεύγω σιγά-σιγά από την πόλη, να γλιτώσω από την εξαπλώμενη μιζέρια της και άμα θέλετε να σας πάρω κι εσάς μαζί.

(Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα με παρόμοιο κείμενο, πιο καλό και ολοκληρωμένο, μόνο που φοβάμαι μη δεν τελειώνει ποτέ.)


1 σχόλιο:

  1. "lol", "wow"... τα ονόματά τους είναι επίτηδες έτσι για να βγάζουν αυτές τις συντομογραφίες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή