Έλεγα στη γιαγιά μου -που είναι μία απολύτως κλασσική γιαγιά-, ότι υπάρχει ένας τύπος ο οποίος προφυλακίστηκε πριν δυόμισι χρόνια επειδή βρέθηκαν όπλα στο σπίτι του και μένει ακόμα προφυλακισμένος, χωρίς δίκη και με το Σύνταγμα να έχει σκατοπαραβιαστεί.
Της είπα ακόμη πως αυτός παραδέχθηκε τη σχέση του με τα όπλα που βρήκαν στο χώρο από τον οποίο έβγαινε (βλακείες έλεγα πριν δεν ήταν το σπίτι του τελικά) και παραδέχθηκε και τη σχέση του με τον αναρχικό χώρο. Τον κατηγορούν όμως ότι ανήκε στους Πυρήνες της Φωτιάς, αλλά αυτό αυτός το αρνείται, όπως το αρνούνται και οι Πυρήνες της Φωτιάς.
Της είπα τέλος, πως δεν υπάρχουν και πολλά στοιχεία -ή και σχεδόν κανένα, ή και απολύτως κανένα- που να τον κατηγορούν, και γι' αυτό δε γίνεται ακόμα η δίκη, γιατί πιθανότατα θα αθωωθεί.
Μόλις τα άκουσε όλα αυτά συμφώνησε σε γενικές γραμμές και ψιλο-αγανάκτησε και μου είπε: "Εμ πως γίνεται παιδί μου να μην εξοργίζεται ο κόσμος με αυτά που γίνονται; Είναι πράγματα αυτά; Να τον κρατάν φυλακισμένο 2,5 χρόνια χωρίς δίκη; Που ζούμε; Ας αποδειχθεί ότι είναι στους Πυρήνες της Φωτιάς ή ότι είναι αναρχικός και μετά ας τον κρατήσουν όσο θέλουν."
Αυτά.
(Παρεμπιπτόντως, ζητώ συγνώμη από τους -εκατοντάδες- αναγνώστες μου αν σας τα έχω πρήξει με τις αναρχίες και τις επαναστάσεις, αλλά δοκιμάστε μία μέρα να μη φάτε τίποτα και μετά θα καταλάβετε τι σημαίνει απεργία πείνας από 4/6)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου