Ελευθερία η Θάνατος! (από την πείνα...)

Έλεγα στη γιαγιά μου -που είναι μία απολύτως κλασσική γιαγιά-, ότι υπάρχει ένας τύπος ο οποίος προφυλακίστηκε πριν δυόμισι χρόνια επειδή βρέθηκαν όπλα στο σπίτι του και μένει ακόμα προφυλακισμένος, χωρίς δίκη και με το Σύνταγμα να έχει σκατοπαραβιαστεί.

Της είπα ακόμη πως αυτός παραδέχθηκε τη σχέση του με τα όπλα που βρήκαν στο χώρο από τον οποίο έβγαινε (βλακείες έλεγα πριν δεν ήταν το σπίτι του τελικά) και παραδέχθηκε και τη σχέση του με τον αναρχικό χώρο. Τον κατηγορούν όμως ότι ανήκε στους Πυρήνες της Φωτιάς, αλλά αυτό αυτός το αρνείται, όπως το αρνούνται και οι Πυρήνες της Φωτιάς.

Της είπα τέλος, πως δεν υπάρχουν και πολλά στοιχεία -ή και σχεδόν κανένα, ή και απολύτως κανένα- που να τον κατηγορούν, και γι' αυτό δε γίνεται ακόμα η δίκη, γιατί πιθανότατα θα αθωωθεί.

Μόλις τα άκουσε όλα αυτά συμφώνησε σε γενικές γραμμές και ψιλο-αγανάκτησε και μου είπε: "Εμ πως γίνεται παιδί μου να μην εξοργίζεται ο κόσμος με αυτά που γίνονται; Είναι πράγματα αυτά; Να τον κρατάν φυλακισμένο 2,5 χρόνια χωρίς δίκη; Που ζούμε; Ας αποδειχθεί ότι είναι στους Πυρήνες της Φωτιάς ή ότι είναι αναρχικός και μετά ας τον κρατήσουν όσο θέλουν."

Αυτά.

(Παρεμπιπτόντως, ζητώ συγνώμη από τους -εκατοντάδες- αναγνώστες μου αν σας τα έχω πρήξει με τις αναρχίες και τις επαναστάσεις, αλλά δοκιμάστε μία μέρα να μη φάτε τίποτα και μετά θα καταλάβετε τι σημαίνει απεργία πείνας από 4/6)

Σημερινό πρόγραμμα ΕΡΤ3!

Αν κάθε μέρα ήταν έτσι το πρόγραμμα της κρατικής τηλεόρασης, μάλλον θα βρισκόμασταν σε αρκετά καλύτερο σημείο τώρα. Ας γίνει η αρχή τουλάχιστον!

Ζήτω η Αναρχία κουφάλες!

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε μαυροκόκκινη σημαία στα χέρια παππού

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε το κουράγιο που χρειάζονται οι ολικοί αρνητές στράτευσης,
οι κυνηγημένοι μετανάστες και οι φυλακισμένοι απεργοί πείνας

ας γίνουμε εμείς οι ίδιοι το πάθος για τη λευτεριά που είναι δυνατότερο απ' όλα τα κελιά,

ή ας γίνουμε σύνθημα γραμμένο πάνω σε ενεχυροδανειστήριο

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε μπουκάλι νερό στα χέρια διψασμένου παιδιού στην Αφρική
και μετά ας γίνουμε κουβέρτα που ζεσταίνει έναν άστεγο

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε ουρλιαχτό από καύλα,
"Σ' αγαπώ" που γράφεται με μπλε στυλό σε εφηβική παλάμη,

σακίδιο στην πλάτη 20χρονου που θέλει να γυρίσει όλο τον κόσμο

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε γλάροι

ας προσπαθήσουμε να γίνουμε γρασίδι που φυτρώνει μέσα άπ' το τσιμέντο βρώμικου πεζοδρομίου

και σκόροι που τρώνε ακριβά σακάκια μέσα σε πολυτελείς ντουλάπες

ας προσπαθήσουμε για όλα αυτά, και τότε θα γίνουμε εμείς οι ίδιοι η Αναρχία!

(παρ' όλ' αυτά συνεχίζω και θα συνεχίζω να μην αυτοπροσδιορίζομαι ως "αναρχικός" και να λέω πως "δεν είμαι τίποτα", γιατί πράγματι δεν είμαι τίποτα.)

"Σε ξένα μέρη άγνωστα σε γράφανε σε λίστες, τώρα κοιτάς τα άρρωστα, τα εγγόνια σου φασίστες..."

Καιρός να καταλάβουμε όλοι μας πως στη θέση που βρίσκονται σήμερα οι Πακιστανοί-Αφγανοί-Φιλλιπινέζοι κ.λπ. βρίσκονταν και οι Έλληνες πριν περίπου 60 χρόνια, ως μετανάστες σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και κυρίως στη Γερμανία.

Πολλοί λένε πως οι Έλληνες δεν δημιουργούσαν προβλήματα στις χώρες που πήγαιναν, επομένως ήταν ευπρόσδεκτοι.

Βρε βλάκες, αν θεωρείτε πως οι Έλληνες είναι τάχα ανώτερη φυλή από τους Πακιστανούς και τους Αφγανούς και γι' αυτό δε δημιουργούσαν προβλήματα, θα σας πρότεινα να κοιτάξετε τα ΕΠΙΣΗΜΑ στοιχεία της αστυνομίας που αφορούν τα εγκλήματα που γίνονται στην Ελλάδα και να διαπιστώσετε πως ο αριθμός των εγκλημάτων που διαπράττονται στη χώρα μας, είναι μισά-μισά από Ελληνες και μετανάστες.

Μάλιστα, στα "σοβαρά" εγκλήματα, οι Έλληνες κατέχουν τα πρωτεία μιας και οι μετανάστες κυρίως κατηγορούνται για μικροεγκλήματα όπως π.χ. για πώληση παράνομων CD.

Πως λοιπόν κάποιος που δε σέβεται την ίδια του τη χώρα, θα σεβαστεί περισσότερο τη χώρα την οποία ο πατέρας του πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο;;

Άρα, πάνω-κάτω μπούρδες είναι όλα αυτά περί "καλών Ελλήνων μεταναστών" και "κακών ξένων μεταναστών".

Όλοι οι μετανάστες είναι το ίδιο -όπως και όλοι οι άνθρωποι της Γης- και οφείλουμε να τους σεβόμαστε μιας και οι πολιτικές των δικών μας χωρών τους ανάγκασαν να απομακρυνθούν από το σπίτι και την οικογένειά τους...

Τι Τουρκία, τι Ελλάδα;

Παρακολουθώ τα όσα γίνονται στην Τουρκία και αναρωτιέμαι γιατί να μη γίνουν τα ίδια και εδώ; Με μία απλή αφορμή -που αντίστοιχές της υπάρχουν δεκάδες στη χώρα μας- ξεσηκώθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι.

Στην Ελλάδα, δε μας φτάνει ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο αυταρχισμός της κυβέρνησης,η προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε., η φτώχεια μεγάλου μέρους της κοινωνίας, ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου, τα νέα μέτρα που έρχ

Ώπα σόρρυ! Ξέχασα ότι είχα να διαβάσω Θρησκευτικά γιατί γράφω αύριο. Θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή...

Πάλι εσύ;

Ώρες, ώρες
σκέφτομαι ότι,
ενώ εγώ κάθομαι μόνος μου και σε σκέφτομαι και σχεδόν κλαίω,
εσύ είσαι με εκείνον και πάτε βόλτες και περνάτε καλά.
Και σκέφτομαι που λες,
να σε παρατήσω τελείως
-δηλαδή να προσπαθήσω να ελέγξω τις σκέψεις μου και να τις απομακρύνω από σένα-
αλλά μετά φαντάζομαι
-αυθόρμητα-
(δεν καταφέρνω πάντα βλέπεις να ελέγξω τις σκέψεις μου, γυρνάνε συνεχώς πίσω σε σένα)
να φιλάω τα χείλη σου
και παίρνω τις προηγούμενες ιδέες μου πίσω...