"Υπάρχει πρόβλημα.. Ακούω μπουρμπουλήθρες!"

Εν τω μεταξύ, όσο η ξανθιά ακούει μπουρμπουλήθρες, ο άλλος αριστερά αρχίζει να μιλάει μόνος του σαν καθυστερημένος και κάνει την κατάσταση ακόμη πιο τραγική...

Σ' αγαπώ!

Σε συναντώ τυχαία και όλα γύρω γίνονται θολά, εξαφανίζονται

Αρκεί ένα σου άγγιγμα, ένα σου βλέμμα, μία σου λέξη

Για να με γεμίσει με τα ομορφότερα συναισθήματα που υπάρχουν

Αρκεί ένα σου φιλί, για να τα κρατήσει μέσα μου για πάντα

Ποτέ δε θα μάθεις πως νιώθω για σένα

Ώσπου κάποια στιγμή πεθάνω από έρωτα.

Παρήχηση του Ρ

Ροζ

ρακένδυτα

ρομπότ 

ρεύονται 

ρεμβάζοντας 

1 

ρηχό 

ρυάκι 

ρουφώντας 

rearly 

ρώσικο 

ρακί

+

ρημάζοντας

ρυζόγαλα

ρουφήχτρες

ραδιόφωνα

+

ρακούν!

Ελαιώνας.

Μιας και βαριόμουνα και δεν είχα τι να κάνω και ήθελα όμως να κάνω κάτι και δεν είμαι και συμπαθητικός οπότε οι φίλοι μου δεν ήθελαν να βρεθούμε, είπα να πάρω το ΜΕΤΡΟ και να πάω μια βόλτα στο κέντρο.

Προχωρώντας προς το Σύνταγμα όμως, άλλαξα γνώμη και είπα να κατέβω στον Ελαιώνα γιατί πίστευα πως εκεί θα είχε πολλές ελιές για να κλέψω, να πάρω το λάδι τους και να κάνω άφθονες παπάρες, μέχρι να σκάσω από το ψωμί και το λάδι και να πεθάνω.

Τελικά, με το που βγήκα από το ΜΕΤΡΟ δεν είδα καμία ελιά, γιατί μάλλον θα τις είχανε κλέψει πριν από μένα κάποιοι ψιλοκατεστραμένοι τύποι με ελληνικές σημαίες που είχαν συγκέντρωση στο σημείο προκειμένου "να μην κατασκευαστεί Τζαμί στον Ελαιώνα", όπως έλεγαν τα προχειρογραμμένα και κακοφτιαγμένα πανό τους.

Δε σκέφτηκαν βέβαια ότι μπορεί και αυτοί να είχαν γεννηθεί στη Συρία και να γίνονταν και οι ίδιοι -κατά τύχη- Μουσουλμάνοι και να έπρεπε να φύγουν από τη χώρα τους γιατί δε θα ήθελαν να πεθάνουν γιατί στη χώρα τους γίνεται πόλεμος και να έρχονταν -κατά τύχη- στην Ελλάδα και να ήθελαν να προσευχηθούν κάπου για τους συγγενείς και τους φίλους τους που δεν βρήκαν τρόπο να φύγουν και κάποιοι περίεργοι και ψιλοκατστραμένοι τύποι με μπλε-άσπρες σημαίες να τους το απαγόρευαν γιατί έτσι.

Βέβαια, και οι άλλοι που κάθονται και προσκυνάνε κοιτώντας προς ένα βράχο που έπεσε από τον ουρανό στην άλλη άκρη του κόσμου δεν είναι και καλύτεροι...

Λίγο αργότερα που λέτε, επειδή σκέφτηκα πως μπορεί να έχει πιο πέρα ελιές για να κλέψω και να κάνω παπάρες, άρχισα να περπατάω μέχρι να τις βρω. Δεν βρήκα πουθενά ελιές, βρήκα όμως ένα παζάρι που οργανωνόταν από το Σύλλογο Ρακοσυλλεκτών και νόμιζα ότι είχε συλλογές από ρακί και τσίπουρα και τσικουδιές, αλλά τελικά δεν είχε τίποτα τέτοιο και νόμιζα λάθος.

Στο τέλος, γυρνώντας πίσω προς το ΜΕΤΡΟ, επειδή στο δρόμο νιαούριζα ήρθαν κάτι σκυλιά και άρχισαν να μου γαβγίζουν και να μου κάνουν ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ, αλλά εγώ άρχισα να κάνω ήχους ύαινας -δηλαδή άρχισα να υαινίζω- και αυτά τρόμαξαν και έφυγαν.

Μετά όμως μπερδεύτηκα και ξέχασα πως έκανα ψεύτικα τους ήχους της ύαινας και νόμιζα πως ήμουνα ύαινα στ' αλήθεια και άρχισα να περπατάω στα 4 και να τρομάζω όλα τα σκυλιά και τις γάτες που έβλεπα μπροστά μου και ύστερα από λίγη ώρα άρχισε να μου αρέσει και πλέον σκέφτομαι σοβαρά να πάω σε μία ζούγκλα και να γίνω ύαινα και να παλεύω με τσίτες και τίγρεις.

Και, που ξέρετε, ίσως στη ζούγκλα βρω και ελιές!

Κάποιοι άρχισαν να παίρνουν τις κοινωνίες τους πίσω!

Πριν από λίγες ημέρες, έγραφα πως πρέπει να πάρουμε τις "κοινωνίες τους" πίσω. Εχθές, στην Ιερισσό της Χαλκιδικής, οι κάτοικοι της πόλης (περίπου 3.000 στον αριθμό) διοργάνωσαν μια τεράστια συναυλία με 10.000-15.000 κόσμο, χωρίς την παραμικρή συμβολή του Δήμου και της Αστυνομίας. Μάλλον διαβάζουν το blog μου!

Να πάρουμε τις "κοινωνίες τους" πίσω!

Είχα ακούσει προ ημερών κάποιον -δε θυμάμαι με τίποτα ποιος ήταν- να λέει στη Μέρκελ ότι τα προγράμματα της ΤΡΟΙΚΑ και του ΔΝΤ και των λοιπών είναι εξοντωτικά για το λαό και τον εξαθλιώνουν και όλα τα σχετικά.

Και εκείνη του απαντάει: "Τα μέτρα που λαμβάνονται από τους διεθνείς μηχανισμούς πράγματι είναι επώδυνα, αλλά είναι και αναγκαία. Συμφωνώ, όμως πρέπει να δείξουμε λίγο μεγαλύτερη ευαισθησία για τις κοινωνίες μας."

Ναι. Οκ. Άι στο διάολο.

Ειδήσεις στο ραδιόφωνο.

1. Έγινε αυτό που σημαίνει ότι...

2. Η άποψη της Ν.Δ. σχετικά με το θέμα.

3. Η άποψη του ΠΑ.ΣΟ.Κ σχετικά με το θέμα.

4. Η άποψη της ΔΗΜ.ΑΡ. σχετικά με το θέμα.

5. Διαφημίσεις.

6. Η άποψη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σχετικά με το θέμα.

7. Η άποψη του Κ.Κ.Ε. και της Χ.Α. σχετικά με το θέμα, αν αυτό είναι "σημαντικό".

8. Στ' αρχίδια μας η άποψη όλων των υπόλοιπων σχετικά με το θέμα.

9. Διαφημίσεις.

10. Ένας σεισμός ή ένα τσουνάμι ή μία καταιγίδα ή ένας ανεμοστρόβυλος ή ένας τυφώνας ή τέλος πάντων κάτι τέτοιο που έγινε κάπου στο εξωτερικό και πόσους νεκρούς έχουμε.

11. Τα νέα του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο.

12. Τέλος.

Υ.Γ. Τα βήματα 3,4,7 είναι πολύ πιθανό να παραληφθούν. 

Υ.Γ.2. Το μόνο βήμα που δεν παραλείπεται ποτέ είναι το 8.

Υ.Γ.3. Ωπα, sorry. Άκυρο αυτό το υστερόγραφο. Νόμιζα ότι είχα και τίποτα άλλο να γράψω αλλά δεν...

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ' όλα τα κελιά!

Κοίτα τον!

Κοίτα τον.
Είναι ο 14χρονος γιος σου.
Είναι ο 14χρονος μικρός σου αδελφός.
Είναι ο 14χρονος που μόλις γινόταν 19χρονος θα τον ερωτευόσουν.
Είναι ΕΣΥ.

Οι Σκουριές, η Greenpeace και ο θαυματουργός Δένδιας...

Κοιτάξτε τι παίζει. Μία από τις μεγαλύτερες οικολογικές οργανώσεις είναι η Greenpeace, με αρκετές χιλιάδες μέλη στη χώρα μας και με αρκετούς ηλίθιους τύπους με πορτοκαλί μπλουζάκια στο κέντρο της Αθήνας που νομίζουν πως είναι ακτιβιστές και πως υπάρχει κάποιος που δεν τους γράφει στ' αρχίδια του.

Παρ' όλο που θεωρητικά λοιπόν η Greenpeace είναι η σημαντικότερη οικολογική οργάνωση στην Ελλάδα, δεν έχει κάνει τίποτα -μα τίποτα- για την καταστροφή που συντελείται στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Μας λένε για το λιώσιμο των πάγων στις Άνδεις και την Ανταρκτική, μας λένε για τα δέντρα που κόβονται από τον Αμαζόνιο, μας λένε για τη μόλυνση του Ινδικού Ωκεανού, αλλά τι μας νοιάζει εμάς που καταστρέφεται ένα δάσος στη χώρα μας.

Ας σώσουμε εμείς τις Άνδεις, την Ανταρκτική, τον Αμαζόνιο και τον Ινδικό Ωκεανό και θα έρθουν να σώσουν τη Χαλκιδική οι Ινδιάνοι, οι Εσκιμώοι και οι Ασιάτες...

Επίσης, σχετικά με το ίδιο θέμα, ίσως να ακούσατε πως χθες ένας αστυνομικός "τραυματίστηκε" από σφαίρες καραμπίνας στο δάσος των Σκουριών. Μάλιστα, ξέσπασε τόσο μεγάλο θέμα που ο ίδιος ο Δένδιας πήγε στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν ο τραυματίας αστυνομικός για να του συμπαρασταθεί -άσχετα που κανένα νοσοκομείο δεν ανακοίνωσε πως υπάρχει τραυματίας από σκάγια καραμπίνας.

 Ο Υπουργός μας έκανε το καθήκον του και του συμπαραστάθηκε τόσο πολύ, που σήμερα ο αστυνομικός είναι περδίκι και ίσως να έχει βγει ήδη από το νοσοκομείο.

Και εγώ θυμάμαι ένα παιδί, νομίζω Αλέξη τον έλεγαν, που είχε πυροβοληθεί και αυτός, αλλά εκείνον δεν τον επισκέφτηκε ο Δένδιας και τελικά πέθανε.

Αυτά για σήμερα, θα τα ξαναπούμε, η φώτο είναι από τη Χαλκιδική.